تاریخچه‌ی دانشکده‌ی مهندسی هوافضا
دانشکده مهندسی هوافضای دانشگاه صنعتی شریف برنامه‌های آموزشی خود را از سال 1366 تحت عنوان گروه مهندسی هوافضا، که بخشی از دانشکده مهندسی مکانیک بود، آغاز کرد. گروه
مهندسی هوافضا در سال 1377 از دانشکده مهندسی مکانیک جدا شده و به‌عنوان یک دانشکده مستقل به برنامه‌های خود ادامه داد.
بر اساس فلسفه کلی دانشگاه صنعتی شریف، اعضای هیئت علمی دانشکده مهندسی هوافضا گروهی خبره از معتبرترین دانشگاه‌های دنیا هستند و فضایی از تخصص و همکاری را ارائه می‌دهند
که در سایر دانشگاه‌ها بی‌نظیر است. به‌دلیل ماهیت بین‌رشته‌ای سامانه‌های هوافضایی، اعضای هیئت علمی دانشکده مهندسی هوافضا با متخصصین رشته‌های دیگر از جمله مهندسی مکانیک،
فیزیک کاربردی، مهندسی برق و مهندسی کامپیوتر همکاری علمی نزدیک دارند.
ماموریت دانشکده‌ی مهندسی هوافضا
مأموریت دانشکده مهندسی هوافضا پیشرو بودن در آموزش و پژوهش است. مأموریت آموزشی ما کمک به پیشرفت صنعت هوافضا از طریق پیشرفت در آموزش، پژوهش و تربیت مدیران
آینده برای جوامع صنعتی، جوامع علمی، دولت و جامعه است. برنامه‌های علمی برای دانشجویان به‌گونه‌ای طراحی شده تا با دانش اساسی، مهارت‌های تحلیلی، خلاقیت، دیدگاه و اخلاق آشنا
شوند. برنامه‌های آموزشی مقطع کارشناسی به‌گونه‌ای طراحی شده‌است تا دانشجویان با توانایی به‌کارگیری دانش کسب‌شده از علوم پایه و علوم مهندسی و نیز توانایی به‌کارگیری مؤثر در مهندسی و
زمینه‌های چند رشته‌ای مرتبط آشنا شوند. همچنین، برنامه آموزشی مقطع تحصیلات تکمیلی با پژوهش‌های کاربردی همسو شده تا متخصص و پژوهشگر در زمینه‌های مختلف از مهندسی هوافضا
تربیت کند. موضوعات پژوهشی نیر عموماً بر نیازهای صنعت متمرکز است. برنامه‌های آموزشی و پژوهشی این دانشکده تمام زمینه‌های اصلی رشته مهندسی هوافضا شامل آیرودینامیک، دینامیک
پرواز و کنترل، پیشرانش، سازه و مهندسی فضایی را شامل می‌شود. آزمایشگاه‌های دانشکده و نیز ارتباط نزدیک با آزمایشگاه‌های صنعتی دسترسی به امکانات مختلف در زمینه‌هایی همچون پدیده
اسپری، احتراق، آکوستیک، ماشین‌های توربو و تونل بادهای مادون و مافوق صوت، ناوبری، هدایت و کنترل وسایل پرنده و تحلیل مودال سازه را در اختیار دانشجویان قرار می‌دهد.
برنامه‌های آموزشی و پژوهشی در این بخش، تمام زمینه‌های اصلی رشته مهندسی هوافضا از جمله آیرودینامیک، دینامیک پرواز و کنترل، نیروی محرکه، ساختار و مهندسی فضا را پوشش
می‌دهد. آزمایشگاه‌های داخلی و همچنین ارتباط نزدیک با آزمایشگاه‌های صنعتی به ما دسترسی آسان به امکانات در تعدادی از زمینه‌ها، از جمله پدیده اسپری، احتراق، آکوستیک، ماشین‌های
توربو، و تونل‌های باد مافوق صوت/ مافوق صوت را می‌دهد. برنامه کارشناسی ما به گونه ای طراحی شده است که دانش آموزان را با توانایی به کارگیری دانش علوم، ریاضیات و مهندسی و توانایی
کار موثر در مهندسی و زمینه های چند رشته ای مرتبط در اختیار دانشجویان قرار دهد، در حالی که برنامه تحصیلات تکمیلی کار دوره آکادمیک را با تحقیقات همسو می کند تا متخصصان،
متخصصان را آماده کند. و دانش پژوهان در زمینه های تخصصی در زمینه مهندسی هوافضا. موضوعات تحقیقاتی بر نیازهای صنعتی متمرکز شده و به توسعه اقتصادی و اجتماعی کمک می کند.