تاریخچه

دانشکده مهندسی هوافضای دانشگاه صنعتی شریف برنامه‌های آموزشی خود را از سال 1366 تحت عنوان گروه

مهندسی هوافضا، که بخشی از دانشکده مهندسی مکانیک بود، آغاز کرد. گروه مهندسی هوافضا در سال 1377 از

دانشکده مهندسی مکانیک جدا شده و به‌عنوان یک دانشکده مستقل به برنامه‌های خود ادامه داد. بر اساس فلسفه

کلی دانشگاه صنعتی شریف، اعضای هیئت علمی دانشکده مهندسی هوافضا گروهی خبره از معتبرترین دانشگاه‌های

دنیا هستند و فضایی از تخصص و همکاری را ارائه می‌دهند که در سایر دانشگاه‌ها بی‌نظیر است. به‌دلیل ماهیت

بین‌رشته‌ای سامانه‌های هوافضایی، اعضای هیئت علمی دانشکده مهندسی هوافضا با متخصصین رشته‌های دیگر از

جمله مهندسی مکانیک، فیزیک کاربردی، مهندسی برق و مهندسی کامپیوتر همکاری علمی نزدیک دارند.

ماموریت

برنامه‌های آموزشی و پژوهشی دانشکده‌ی مهندسی هوافضا، تمامی حوزه‌های اصلی این رشته، از جمله

آیرودینامیک، دینامیک پرواز، پیشرانش، سازه‌ها و مهندسی فضایی را پوشش می‌دهد؛ دسترسی به

آزمایشگاه‌های داخلی و صنعتی، امکاناتی مانند تونل‌های باد، احتراق، آکوستیک و ماشین‌های توربو را فراهم

می‌کند. برنامه کارشناسی مهارت‌های علمی، ریاضی و مهندسی را برای کار در حوزه‌های چندرشته‌ای تقویت

می‌کند، درحالی‌که برنامه تحصیلات تکمیلی پژوهش و آموزش را ترکیب کرده و متخصصان و پژوهشگران را

برای نیازهای صنعتی و توسعه اقتصادی و اجتماعی آماده می‌سازد.

برنامه‌های آموزشی و پژوهشی

1. حوزه‌های آموزشی و پژوهشی
پوشش تمامی زمینه‌های مهندسی هوافضا، از جمله آیرودینامیک، دینامیک پرواز، نیروی محرکه، ساختار و مهندسی فضایی.

2. امکانات و آزمایشگاه‌ها
دسترسی به آزمایشگاه‌های داخلی و صنعتی در حوزه‌هایی مانند پدیده اسپری، احتراق، آکوستیک، ماشین‌های توربو و تونل‌های باد.

3. برنامه آموزشی کارشناسی
تأکید بر کاربرد دانش علوم، ریاضیات و مهندسی و آماده‌سازی دانشجویان برای کار در حوزه‌های چندرشته‌ای.

4. برنامه تحصیلات تکمیلی
ترکیب آموزش آکادمیک با پژوهش‌های تخصصی برای تربیت متخصصان و پژوهشگران در مهندسی هوافضا.

5. تمرکز پژوهشی و صنعتی
تحقیقات مرتبط با نیازهای صنعتی و نقش در توسعه اقتصادی و اجتماعی.