نقدی بر طرح ایجاد پیام‌رسان ملی واحد؛ جمع جبری ناکامی‌ها موفقیت نیست
گزارش سیاستی
آزمایشگاه داده و حکمرانی
حوزه تخصصی : حکمرانی عصر دیجیتال
ناشر : ماهنامه پیوست
سال نشر : 30 فروردین 1401
مقدمه
کتاب «صد سال تنهایی» با این تصویرسازی آغاز می‌شود که مردی در برابر جوخه اعدام ایستاده و در انتظار فرمان آتش است. او در همین حال به بعدازظهری زیبا فکر می‌کند که به همراه پدرش در جست‌وجوی یخ بودند. این روزها اگر به جای مرد در آستانه اعدام، فضای مجازی و اپلیکیشن‌های پیام‌رسان را قرار دهیم، شاید خیلی هم به بی‌راهه نرفته باشیم. زیرا اخبار حکایت از آن دارند که عده‌ای از مسئولان در پی رایزنی برای ساماندهی پیام‌رسان‌های اجتماعی از طریق تجمیع سرمایه و فعالیت اپلیکیشن‌های پیام‌رسان داخلی موجود در قالب یک پیام‌رسان ملی هستند که در نهایت می‌خواهند این اپلیکیشن واحد، جایگزین تمام اپلیکیشن‌های پیام‌رسان خارجی مانند واتس‌اپ شود که با اقبال بیشتری نسبت به پیام‌رسان‌های داخلی مواجه هستند؛ خبری که بیش از هر چیز آرزوهای آنان را که در جست‌وجوی اعمال محدودیت‌های بیشترند برآورده می‌سازد. تاکنون ۹ پیام‌رسان ایرانی معرفی شده‌اند و نتواسته‌اند برنده میدان نبرد باشند. حالا قرار است تمام این ۹ تن به یک روح واحد برسند و در مقابل یک پیام‌رسان خارجی به نام واتس‌اپ که بیشترین مقبولیت را میان مردم دارد، بایستند. در این گزارش، به تفصیل از دلایل بی‌راهه بودن چنین مسیرهایی برای کنترل فضای مجازی می‌گوییم و تبعات اجرایی شدن احتمالی چنین اتفاقی را در اکوسیستم دیجیتالی کشور بررسی می‌کنیم.
برای مطالعه ادامه گزارش، کلیک نمایید.