قانون حداکثر استفاده از توان تولیدی کشور: کارآمدی یا ناکارآمدی اصلاحات 1398
درباره رویداد
قانون حداکثر استفاده از توان تولیدی، خدماتی، کشور و حمایت از کالای ایرانی طی دو بار بازنگری در سال‌های 1391 و 1398 به ابزارهای سیاستی (اعم از طرف عرضه یا تقاضای توسعه فناوری و انتشار نوآوری) جدیدی مجهز شده و یا بعضا آن‌ها را از دست داده است.
در این نشست تطورات این قانون از پنج منظر:
1) غلبه ابزارهای سمت عرضه یا تقاضا یا ابزارهای سیستمی،
2) ارتقا توانمندی فناورانه بنگاه‌ها،
3) تحریک تقاضای بخش خصوصی،
4) ضمانت اجرای مفاد آن،
5) نسبت رویکرد این قانون با ادبیات علمی تدارکات عمومی نوآوری(PPI) و سیاست‌های ساخت داخل(LCPs) مورد بحث قرار می‌گیرد.