دربارهی دانشکدهی مهندسی هوافضا
دانشکده مهندسی هوافضای دانشگاه صنعتی شریف برنامههای آموزشی خود را از سال 1366 تحت عنوان گروه مهندسی هوافضا، که بخشی از دانشکده مهندسی مکانیک بود، آغاز کرد. گروه مهندسی هوافضا در سال 1377 از دانشکده مهندسی مکانیک جدا شده و بهعنوان یک دانشکده مستقل به برنامههای خود ادامه داد. بر اساس فلسفه کلی دانشگاه صنعتی شریف، اعضای هیئت علمی دانشکده مهندسی هوافضا گروهی خبره از معتبرترین دانشگاههای دنیا هستند و فضایی از تخصص و همکاری را ارائه میدهند که در سایر دانشگاهها بینظیر است. به دلیل ماهیت بینرشتهای سامانههای هوافضایی، اعضای هیئت علمی دانشکده مهندسی هوافضا با متخصصین رشتههای دیگر از جمله مهندسی مکانیک، فیزیک کاربردی، مهندسی برق و مهندسی کامپیوتر همکاری علمی نزدیک دارند.
ماموریت دانشکدهی مهندسی هوافضا
مأموریت دانشکده مهندسی هوافضا پیشرو بودن در آموزش و پژوهش است. مأموریت آموزشی ما کمک به پیشرفت صنعت هوافضا از طریق پیشرفت در آموزش، پژوهش و تربیت مدیران آینده برای جوامع صنعتی، جوامع علمی، دولت و جامعه است.
برنامههای علمی برای دانشجویان بهگونهای طراحی شده تا با دانش اساسی، مهارتهای تحلیلی، خلاقیت، دیدگاه و اخلاق آشنا شوند.
برنامههای آموزشی مقطع کارشناسی بهگونهای طراحی شدهاست تا دانشجویان با توانایی بهکارگیری دانش کسبشده از علوم پایه و علوم مهندسی و نیز توانایی بهکارگیری مؤثر در مهندسی و زمینههای چند رشتهای مرتبط آشنا شوند.
همچنین، برنامه آموزشی مقطع تحصیلات تکمیلی با پژوهشهای کاربردی همسو شده تا متخصص و پژوهشگر در زمینههای مختلف از مهندسی هوافضا تربیت کند. موضوعات پژوهشی نیر عموماً بر نیازهای صنعت متمرکز است.
برنامههای آموزشی و پژوهشی این دانشکده تمام زمینههای اصلی رشته مهندسی هوافضا شامل آیرودینامیک، دینامیک پرواز و کنترل، پیشرانش، سازه و مهندسی فضایی را شامل میشود.
آزمایشگاههای دانشکده و نیز ارتباط نزدیک با آزمایشگاههای صنعتی دسترسی به امکانات مختلف در زمینههایی همچون پدیده اسپری، احتراق، آکوستیک، ماشینهای توربو و تونل بادهای مادون و مافوق صوت، ناوبری، هدایت و کنترل وسایل پرنده و تحلیل مودال سازه را در اختیار دانشجویان قرار میدهد.
برنامههای علمی برای دانشجویان بهگونهای طراحی شده تا با دانش اساسی، مهارتهای تحلیلی، خلاقیت، دیدگاه و اخلاق آشنا شوند.
برنامههای آموزشی مقطع کارشناسی بهگونهای طراحی شدهاست تا دانشجویان با توانایی بهکارگیری دانش کسبشده از علوم پایه و علوم مهندسی و نیز توانایی بهکارگیری مؤثر در مهندسی و زمینههای چند رشتهای مرتبط آشنا شوند.
همچنین، برنامه آموزشی مقطع تحصیلات تکمیلی با پژوهشهای کاربردی همسو شده تا متخصص و پژوهشگر در زمینههای مختلف از مهندسی هوافضا تربیت کند. موضوعات پژوهشی نیر عموماً بر نیازهای صنعت متمرکز است.
برنامههای آموزشی و پژوهشی این دانشکده تمام زمینههای اصلی رشته مهندسی هوافضا شامل آیرودینامیک، دینامیک پرواز و کنترل، پیشرانش، سازه و مهندسی فضایی را شامل میشود.
آزمایشگاههای دانشکده و نیز ارتباط نزدیک با آزمایشگاههای صنعتی دسترسی به امکانات مختلف در زمینههایی همچون پدیده اسپری، احتراق، آکوستیک، ماشینهای توربو و تونل بادهای مادون و مافوق صوت، ناوبری، هدایت و کنترل وسایل پرنده و تحلیل مودال سازه را در اختیار دانشجویان قرار میدهد.

قطبهای علمی دانشکده
قطب علمی سامانههای هوافضایی دانشکده مهندسی هوافضا نیز به عنوان یکی از قویترین مراکز علمی کشور در تیر ماه ۱۳۸۸ رسماً تأسیس گردید. این قطب در شاخه تخصصی طراحی سامانههای هوافضایی فعالیت میکند و از اهداف کلیدی و کلان آن توسعه و تقویت علمی- فرهنگی تیمهای چند زمینهای نمونه در سطح ملی و منطقهای میباشد.
پژوهشکده توسعهٔ علوم و فناوری فضایی نیز از دیگر مجموعههای رشد یافته توسط دانشکده مهندسی هوافضا میباشد که در سال ۱۳۸۹ با حمایت دانشکده و نیز تعدادی از اعضای هیئت علمی دانشگاه در حوزهٔ فضایی شکل گرفتهاست.

برنامههای آموزشی و پژوهشی
1. حوزههای آموزشی و پژوهشی
پوشش تمامی زمینههای مهندسی هوافضا، از جمله آیرودینامیک، دینامیک پرواز، نیروی محرکه، ساختار و مهندسی فضایی.
2. امکانات و آزمایشگاهها
دسترسی به آزمایشگاههای داخلی و صنعتی در حوزههایی مانند پدیده اسپری، احتراق، آکوستیک، ماشینهای توربو و تونلهای باد.
3. برنامه آموزشی کارشناسی
تأکید بر کاربرد دانش علوم، ریاضیات و مهندسی و آمادهسازی دانشجویان برای کار در حوزههای چندرشتهای.
4. برنامه تحصیلات تکمیلی
ترکیب آموزش آکادمیک با پژوهشهای تخصصی برای تربیت متخصصان و پژوهشگران در مهندسی هوافضا.
5. تمرکز پژوهشی و صنعتی
تحقیقات مرتبط با نیازهای صنعتی و نقش در توسعه اقتصادی و اجتماعی.