سنجش کارایی نوآوری شرکت‌های چهار صنعت پیشرفته منتخب ایران، با استفاده از مدل جمعی تحلیل پوششی داده‌ها

سنجش کارایی نوآوری شرکت‌های چهار صنعت پیشرفته منتخب ایران، با استفاده از مدل جمعی تحلیل پوششی داده‌ها

امیرعلی کریمی

علی ملکی

اسماعیل عبدی

مقاله
دفتر صنعت و توسعه پایدار

ناشر : فصلنامه علمی- پژوهشی مدیریت نوآوری
سال نشر : ۱۳۹۸

چکیده

امروزه بحث سیاست‌گذاری مبتنی بر شواهد و داده محور در زمینه نوآوری، روز به روز اهمیت گسترده‌تری می‌یابد لذا دانشمندان به این موضوع دست یافته‌اند که تا زمانی که داده‌های خرد و متقن از سطح شرکت‌ها، به‌منظور سنجش نوآوری آن‌ها جمع‌آوری و مورد تحلیل و بررسی قرار نگیرد، نمی‌توان انتظار تدوین سیاست‌های کارا و اثربخش را داشت. یکی از مهم‌ترین روش‌های سنجش نوآوری، سنجش کارایی آن است. کارایی نوآوری، چه در سطح کلان و ملی و چه در سطح خرد و شرکت‌ها، مورد سنجش قرار گرفته است ولی تاکنون مدلی که با استفاده از آن بتوان پیشنهادهای بهبود برای شاخص‌های ورودی و خروجی ارائه نمود، به کار گرفته نشده است. در این تحقیق ابتدا بر مبنای ادبیات موضوع و داده‌های موجود، به‌منظور محاسبه کارایی نوآوری، شاخص‌های ورودی و خروجی مشخص شدند، سپس بر مبنای داده‌های جمع‌آوری شده در اولین پیمایش نوآوری ایران، کارایی نوآوری شرکت‌های چهار صنعت پیشرفته نانوتکنولوژی، بایوتکنولوژی، تولید محصولات الکترونیک، میکروالکترونیک و مخابراتی و نهایتاً هوافضا، با استفاده از مدل جمعی تحلیل پوششی داده‌ها، مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که به‌جز در صنعت نانوتکنولوژی که ۲۳.۲۷% شرکت‌ها کارا بودند، در هر یک از سه صنعت دیگر ۲۰% از شرکت‌ها کارا شده‌اند. همچنین مشاهده شد که علاوه بر مؤثر بودن حوزه فعالیت شرکت‌ها، عامل سایز نیز اهمیت زیادی در کارایی شرکت‌‎ها دارد.